Sonata za klavir, op. 11

Alfred Švarc (Schwarz) (1907 – 1986.) po vokaciji pravnik, studirao je kompoziciju u klasi Blagoja Berse na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Njegov bogat i osebujan glazbeni opus do danas još uvijek nije muzikološki obrađen, a većina njegovih skladbi se nalazi u rukopisu i nije izvedena, što je i slučaj sa Sonatom za klavir, op. 11 iz 1951. kada se Alfred Švarc u punom zamahu vratio skladanju. Sonata je jednostavačna s jasno prepoznatljivim sonatnim oblikom koji uključuje ekspoziciju, provedbu i reprizu. U ekspoziciji se uočavaju dvije kontrastne tematske cjeline: prva izrazito punktiranog ritma, energičnog karaktera u forte dinamici i druga lirskog karaktera, u izrazito sporom tempu i piano dinamici. Nakon harmonijski i melodijski bogatog srednjeg dijela u kojem se razrađuje prvi i drugi tematski materijal s karakterističnim ritamskim obrascima prve teme i lirskim, melodijskim elementima druge teme, slijedi doslovna repriza materijala prve teme te druga tema koja ovaj put nastupa za tercu niže u odnosu na prvo pojavljivanje u ekspoziciji. Na harmonijskom planu tonaliteti nisu strogo definirani, ali se ipak uočava tercna struktura akorada (septakordi dur i mol, smanjeni i povećani te nonakordi). Na kraju slijedi koda s karakterističnim početnim ritamskim obrascem prve teme.